Sa tuwing napapalakas ng konti ang alon ng dagat, napapangiti ako kasi para lang kaming idinuduyan. Ang sarap ng pakiramdam. 🙂

Pero syempre, hindi pa rin natatanggal ang kaba lalo na kung magsimula nang maglikot ang aking imahinasyon-na paano kung biglang bumagyo at lumakas ng katakot-takot ang mga alon…ooppss reality check-maaraw ngayon at kalmado ang dagat! :d